عکس هنرپیشه ها

بسیاری از نویسندگان و پژوهشگران غربی از کارل مارکس گرفته تا فرانسیس بیکن، کشور چین را به عنوان خاستگاه اصلی بسیاری از نوآوری های دنیای مدرن می دانند. در بین ابداعات چینی که به چهار اختراع بزرگ معروفند، یعنی قطب نما، باروت، ساخت کاغذ و چاپ، تنها یکی از آنهاست که اعتبارش به شخص خاصی تعلق دارد.

سای لون نیز با توجه به این موضوع، به دنبال جایگزینی برای پاپیروس گشت و توانست از ترکیب چوب خیس خورده، کنف، پارچه کهنه و تور ماهیگیری نخستین برگه های کاغذ را تولید کند.بر اساس شواهد تاریخی، سای لون یا تسای لون که یکی از خدمتکاران دادگاه امپراطوری چین بود، در سال 105 میلادی کاغذ را اختراع کرد. البته مانند بسیاری از ابداعات دیگر، کاغذ نیز با تکامل یک ایده موجود اختراع شد. قرن ها بود که انسان برای نوشتن و انتقال پیام، از پاپیروس استفاده می کرد؛ اما مشکل پاپیروس ظرافت و قیمت بالا در کنار کندی فرآیند نوشتار و راحتی از بین رفتن آن بود.

این محصول علاوه بر سهولت استفاده، راحت تر تولید و حمل می شد و سای لون نیز پیش از ارائه آن به کل کشور، فرمول و فرآیند خود را بهبود داد. کاغذ جدید نیز به سرعت در چین و بعد در کل دنیا فراگیر و جایگزین پاپیروس شد.

چه طور ممکن است دو برادر حلب ساز اختراعی را به ثبت برسانند که در حالت عادی، تنها یک کمپانی قدرتمند با منابع انسانی و مالی قابل توجه از پس آن برمی آید؟ ساده ترین پاسخ به این سؤال پشتکار پایان ناپذیر است.

البته پیش از برادران رایت، بسیاری از ماجراجویان و مخترعان نیز اقدام به ساخت هواپیما کرده بودند؛ اما این دو برادر نوآور آمریکایی که علوم مهندسی را خود فراگرفته بودند، پس از هر شکست دوباره به تخته های طراحی باز می گشتند و به رفع نواقص طرح می پرداختند.ویلبر و اورویل رایت دو برادر از شهر دیتون ایالت اوهایو آمریکا بودند که در محل زندگی خود به تعمیر دوچرخه می پرداختند. آنها در کودکی تحت تأثیر اختراعات آلفونس پناود فرانسوی که یکی از پیشگامان علم هوانوردی بود قرار گرفتند و زمانی که بزرگ شدند، رؤیای ساخت یک ماشین پرنده واقعی را دنبال کردند.

در 17 دسامبر سال 1903 میلادی برادران رایت بالاخره نخستین پرواز با یک هواپیمای موتوردار قابل هدایت را انجام دادند و دو سال بعد از اولین هواپیمای کاربردی دنیا رونمایی کردند. ابداعی که سرآغاز صنعت هوانوردی بود و کره زمین را به دنیای کوچکتری تبدیل کرد.

لئوناردو داوینچی بیشتر شهرت خود را به خاطر نقاشی هایی مانند مونالیزا و شام آخر به دست آورده و معمولاً از او به عنوان یکی از بزرگترین هنرمندان کل دوران یاد می شود. اما جالب است بدانید که داوینچی یک دانشمند و مهندس با استعداد هم بود و مخترعی نوآور به حساب می آمد.

از دانش عمیق داوینچی در زمینه ساختار بدن (که در طرح ها و نقاشی هایش مشهود است) تا درک بالای او از علوم فیزیک، ریاضی و نجوم، کلید اصلی نوآوری های لئوناردو اهل دهکده وینچی را می توان هماهنگ کردن دانش و استعدادش برای ایده پردازی دانست.به عنوان یکی از ذهن های خلاق دوران رنسانس، لئوناردو در تاریخ 15 آوریل سال 1452 میلادی در دهکده وینچی ایتالیا متولد شد. ایده های داوینچی بسیار جلوتر از زمان خود بودند و بنیان های طراحی وسایلی مانند دوچرخه، هواپیما، هلیکوپتر، مسلسل و چتر نجات را که قرن ها بعد ساخته شدند بنا نهادند.

گالیله اختراعات و اکتشافات بسیاری داشت اما مهمترین شاخصه این نوآور ایتالیایی، پرسشگری و به چالش کشیدن علوم و باورهای رایج بود. او در 15 فوریه سال 1564 میلادی در شهر پیزا به دنیا آمد و پدرش یکی از موسیقیدانان برجسته زمان بود.

گالیله با استفاده از همین وسیله توانست ناهمواری های سطح ماه را بررسی کند، چهار قمر بزرگ سیاره مشتری را ببیند و یک ابرنواختر را مشاهده نماید. اکتشافات اینچنینی گالیله را قادر ساختند که نظریه خورشید مرکزی کوپرنیک را اثبات کند و تئوری حاکم، مبنی بر مرکزیت زمین در عالم، را زیر سؤال ببرد.شاید شاخص ترین و با اهمیت ترین اختراع گالیله، تلسکوپ او باشد که بر اساس طرح دوربین های تک چشمی دانشمندان هم عصرش ساخت. البته دوربین های مذکور توانایی بزرگنمایی 3 برابری داشتند، حال آن که اختراع گالیله بزرگنمایی 20 برابری داشت و به او اجازه می داد اجرام آسمانی را با دقت مورد مطالعه قرار دهد.

البته طبق معمول سخنان این دانشمند به مذاق کلیسای کاتولیک خوش نیامد و آنها گالیله را تکفیر کرده و به زندان انداختند. اما بعدها در مجازاتش تخفیف قائل شده و گالیله را تا سال 1642 و پایان زندگی در خانه اش در توسکانی حبس کردند.

ایدا لاولیس

ایدا لاولیس دختر شاعر معروف انگلیسی لرد بایرون بود و از همان ابتدا در محیطی اشرافی بزرگ شد. اما بر خلاف بسیاری از دختران اشراف زاده قرن 19، به تحصیل علم پرداخت و با شخصیت نوآور و ایده پردازی که داشت، پایه های انقلاب کامپیوتری که یک قرن بعد رخ داد را بنا کرد.

اما مهمترین تأثیری که ایدا روی پروژه داشت، ایده پردازی درباره امکان استفاده از سمبل ها در کنار اعداد و همچنین نمایش وجود چیزهای مختلف با استفاده از ارقام بود که در واقع پل عبور از محاسبات به رایانش به حساب می آمد.لاولیس در سن 17 سالگی با چارلز ببیج که روی دستگاهی به نام «موتور آنالیز» کار می کرد آشنا شد. این دستگاه که به نوعی یکی از نخستین کامپیوترها بود، توجه ایدا را جلب کرد و با تلاشی که لاولیس برای پیشبرد پروژه انجام می داد، لقب «جادوگر اعداد» را از طرف ببیج برایش به ارمغان آورد.

البته ایدا لاولیس در جوانی مرد اما میراث ارزشمندی را بر جای گذاشت که راهنمای مسیر آلن تورینگ پدر علم محاسبه نوین و هوش مصنوعی شد.

توماس ادیسون

توماس آلوا ادیسون که معمولاً از او به عنوان بزرگترین مخترع تاریخ یاد می شود، در سال 1847 میلادی در ایالت اوهایو آمریکا متولد شده و در طول دوران کاری اش بیش از 1000 پتنت به نام خود ثبت کرده است.

ادیسون که همواره در کنار ابداعات تکنولوژی و علمی نگاهی هم به کسب و کار داشت و موضوع ثبت اختراع را جدی می گرفت، همیشه روی ایده هایی تمرکز می کرد که بتوان آنها را به محصول نهایی و قابل فروش تبدیل کرد و یکی از مشکلات روزمره زندگی را با آن حل نمود.

قلب تپنده فعالیت های ادیسون مرکز تحقیقاتی منلو پارک او در نیوجرسی بود که تنها برای یک هدف آن هم اختراع کردن تأسیس شده بود و نخستین مرکز در نوع خود به شمار می آمد. تیم ادیسون در این مرکز روی ایده های جدید کار می کردند و محصولات قابل تولید در ابعاد گسترده را روانه کارگاه های صنعتی می نمودند.

از جمله اختراعات ادیسون می توان به تلگراف، گرامافون، باتری های آلکالین، دوربین فیلمبرداری (نسخه ابتدایی) و از همه مهم تر نخستین لامپ الکتریکی کاربردی اشاره کرد که چنین اختراعاتی، یکی از مهمترین عوامل رشد صنعتی آمریکا در اواخر قرن 19 و اوایل قرن 20 بودند.